Tours, woensdag – Zit ik in Tours op een terrasje oesters te eten, belt John van Metro of er nog kopij komt. Maar die had er al moeten zijn. Want ik vertrek natuurlijk niet naar Tours als ik mijn werk niet af heb. Kennelijk is mijn e-mail ergens op de digitale snelweg in een file terechtgekomen.
Gelukkig had ik een kopie naar mijn eigen adres gestuurd, zodat ik die net in een internetlokaal heb kunnen opvissen om nxc3xb3g eens naar Amsterdam te sturen.
Die Franse toetsenborden!
Alles zit op een andere plek.
De uitbater is een Noord-Afrikaan, een Algerijn waarschijnlijk. Op mijn beeldscherm popte net een oproep tot gebed op – mxc3xa9t geluid, in het arabisch – die zich niet liet wegklikken.