In Nederland was Leo Vroman (1915-2014) een gelauwerd dichter en schrijver (P.C. Hooftprijs, 1964), in Amerika was hij vooral bekend als bioloog naar wie het Vromaneffect is genoemd dat voorkomt bij de stolling van bloed. Het Natuurhistorisch Museum Rotterdam belicht zowel de kunstenaar (hij kon ook verdienstelijk tekenen) als de wetenschapper in de tentoonstelling Warm, Rood, Nat & Lief die nog tot eind april te … Lees verder Een ode aan de liefde
Rotterdam, donderdag – Eigenlijk is Kees van Kooten een onuitstaanbare Guus Geluk — vergeleken bij hem zijn we allemaal Donald Ducks: wat hem lukt, lukt ons net niet of helemaal niet, hoe hard we ook ons best doen. Guus Geluk komt altijd alles aangewaaid. Kees van Kooten is een geluksvogel, op diverse plekken in zijn werk zegt hij het zelf en als hij dat niet … Lees verder Kees van Kooten: een Guus Geluk in de letteren – maar hij is niet onuitstaanbaar
La Jouannière, maandag – Modermismen, de pocket van Kees van Kooten die al maandenlang de boekentoptien aanvoert, krijgt concurrentie, want vorige week verscheen Van Kootens nieuwe boek: Hedonia, aanvankelijk aangekondigd als roman, maar blijkens de ondertitel ‘een opstel’. Uitgeverij De Bezige Bij liet een eerste druk van tachtigduizend exemplaren aanmaken, een ongekend hoog aantal dat, in diens hoogtijdagen, alleen was weggelegd voor Jan Wolkers. Het is veelbetekenend dat in Wolkers’, tegelijkertijd met … Lees verder Over de jacht op het genot
Kobarid is ‘een wit stadje met een campanile in een dal. Het was een schoon stadje en er stond een mooie fontein op het plein.’ Dat is wat Ernest Hemingway over Kobarid zegt in Afscheid van de wapenen, de Nederlandse vertaling [van Katja Vranken uit 1958, achttiende druk 2017, blz. 170] van A farewell to arms. Alleen noemt hij het stadje bij zijn Italiaanse naam … Lees verder Lekker eten en Ernest Hemingway toe. Of…?
Rotterdam, zondag – Remco Campert is vandaag jarig, hij werd 89. Ruim dertig jaar geleden was hij dus ruim dertig jaar jonger. Maar dat geldt mutatis mutandis ook voor de interviewer van toen. Uit Het Vrije Volk (weekeditie) van 28 februari 1988. Lees verder Remco Campert 89 jaar
Rotterdam, woensdag — Het pleintje rond het Bommelmonument tussen station Blaak en de Markthal heet sinds vanmiddag het Marten Toonderplein. Jantje Steenhuis, stadsarchivaris en qualitate qua voorzitter van de straatnamencommissie, onthulde vanmiddag het naambord (foto). Het vernoemen van de geestelijke vader van Tom Poes en Ollie B. Bommel (en talloze andere stripfiguren) gebeurde op initiatief van Rotterdamse Toonderfans onder wie de dichter Manuel Kneepkens. Marten … Lees verder Marten Toonderplein verbindt Markthal met station Blaak
Op de middelbare school was prins Willem-Alexander geen groot liefhebber van Multatuli’s Max Havelaar. Hij vond het boek vervelend, bekende hij — nu koning Willem-Alexander — in het televisieinterview dat Wilfried de Jong met hem had ter gelegenheid van zijn vijftigste verjaardag. Maar toen hij later een keer niet kon slapen, stapte hij uit bed, pakte ‘de Havelaar’ uit de kast in de veronderstelling daardoor snel … Lees verder Willem-Alexander kon niet slapen en las Max Havelaar in één keer uit
Amsterdam, zondag – Om in Nederland winnaars van de Nobelprijs voor de Literatuur te treffen had je altijd de grootste kans in Rotterdam. Op Poetry International, het dichtersfestival dat sinds 1970 jaarlijks in Rotterdam wordt gehouden, traden Odysseus Elytis op (in 2000 – Nobelpijs 1979), Joseph Brodsky (1989 en 1993, maar ook al in 1974 – Nobelprijs 1987) en Seamus Heany (1996, Nobelprijs 1995). Er … Lees verder Eerste Nederlandse concert van Bob Dylan als laureaat van de Nobelprijs
Ofschoon zijn vader slager was, ging het vroeger bij Abdelkader Benali thuis nauwelijks over eten. Wel kon de kleine Abdel al vroeg aan de geuren die uit de keuken kwamen, onderscheiden wat voor dag het was. ,,Voor elk bijzonder moment had je een gerecht. Koekjes voor het offerfeest, vermicelli met warme melk als er een kind was geboren, mijn vader slachtte een haan als er … Lees verder Abdelkader Benali en het ‘oudste kookboek ter wereld’
Rotterdam, maandag – De moeder van Frits van Egters houdt er, zoals Revianen weten, een eigen idioom op na. Als zij op 22 december 1946 na een eindje om de woning aan de Schilderskade 66 betreedt, zegt zij, zich naar de wc haastend: ‘Hoei, boei, ik moet hier even zijn.’ Ze gebruikt de term dezelfde middag nog een keer: ‘Hoei boei, de kachel.’ Ook roept … Lees verder Hoei boei, I mean: goodness gracious
